Brunon Magott urodził się 20 stycznia 1907 roku w Wieruszowie, gdzie ukończył szkołę podstawową i progimnazjum. Maturę zdał w Państwowym Gimnazjum Neoklasycznym w Kępnie w 1926 roku.
Brunon Magott urodził się 20 stycznia 1907 roku w Wieruszowie, gdzie ukończył szkołę podstawową i progimnazjum. Maturę zdał w Państwowym Gimnazjum Neoklasycznym w Kępnie w 1926 roku. Następnie rozpoczął naukę w Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie. 21 czerwca 1931 roku z rąk biskupa Teodora Kubiny otrzymał święcenia kapłańskie.
Początkowo był wikariuszem w parafii Poczesna. Uczył religii częstochowską młodzież, a potem pełnił m.in. funkcję kapelana szpitala i kapelana sióstr karmelitanek w Sosnowcu. W czasie wojny służył w parafii Niwka, a także zarządzał ekspozyturą na Klimontowie.
W 1945 roku został mianowany rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego, gdzie służył do 1956 roku. W międzyczasie (1945 r.) uzyskał tytuł doktora. W następnych latach służył w parafiach Siewierz, Wieruszów, Radomsko (parafia Św. Lamberta), Rozprza, Dąbrowa Górnicza (parafia pw. Chrystusa Króla). Był także m.in. dyrektorem Domu Księży Emerytów w Częstochowie. Zmarł 8 listopada 1987 roku.
Ksiądz Brunon Magott był bardzo cenionym duchownym, dlatego też zaskakiwać może fakt, iż w przejętych przez Instytut Pamięci Narodowej archiwach PRL-owskiej Służby Bezpieczeństwa znalazła się informacja o tym, że był on tajnym współpracownikiem. Pojęcie TW, jak i sposób wytworzenia akt SB nie dają jednoznacznej odpowiedzi na to, czy teczka osobowa księdza Magotta jest rzetelnym źródłem informacji. Po zagłębieniu się w te akta okazuje się, iż sam fakt ich wytworzenia tak naprawdę nie świadczy zupełnie o niczym. Nie ma tam ani jednego podpisu lojalności dokonanego przez ksędza Magotta, nie ma też żadnych zeznań oczerniających kogokolwiek.
Służba w parafii Św. Lamberta w Radomsku przypadła księdzu Magottowi na lata 1958-1968. Początkowo Brunon Magott był wikariuszem pomocniczym, funkcję proboszcza pełnił zaś ks. Marian Jankowski. Dopiero w 1958 roku Magott został proboszczem tejże parafii.
W ciągu 10 lat przebywania księdza Magotta w Radomsku, uzbierało się ponad 300 dokumentów w kurialnym zbiorze akt parafialnych. Akta te dotyczą wielu spraw, np. w piśmie z dnia 22 września 1958 roku zawarta jest prośba (kierowana do kurii) o wyrażenie zgody na udzielenie w kaplicy publicznej w Płoszowie sakramentów chrztu świętego oraz małżeństwa po mszy w niedziele oraz święta, a także sprawowania pogrzebów w tygodniu.
Dużo dokumentów dotyczy udzielenia dyspensy - proszono o przyjęcie na łono Kościoła katolickiego wiernych innych wyznań czy też spisania spóźnionego aktu chrztu. W jednym z listów do kurii mieszkańcy Saników prosili biskupa o ponowne włączenie ich do parafii Św. Lamberta (wcześniej włączono ich do parafii Kietlin). Inne pismo dotyczące tej sprawy mówi, iż ksiądz Magott porozumiał się z proboszczem z Kietlina i póki co zaproponowano pozostawić tę sprawę w zawieszeniu aż do momentu, gdy władze świeckie przeprowadzą zapowiadaną reformę administracyjną.
Z teczki parafialnej wynika, że ksiądz Brunon Magott był dobrym gospodarzem - za jego czasów przeprowadzano remonty kościoła, ufundowano nowe organy. Kontakt z kurią był dość częsty. Na uroczystości 700-lecia parafii (14-18 września 1966 roku) do Radomska przyjechał nawet arcybiskup Karol Wojtyła - późniejszy Błogosławiony Papież Jan Paweł II.
Niniejszy artykuł powstał przede wszystkim w oparciu o książkę Łucji Marek i ks. Mariusza Trąby pt. "Przypadek ks. Brunona Magotta. Studium źródłoznawcze dokumentacji kościelnej i akt aparatu bezpieczeństwa". Została ona wydana w 2010 roku przez katowicki oddział IPN.
Wykład i spotkanie z autorami książki odbyło się 27 maja 2011 roku w Galerii Muzeum Regionalnego im. S. Sankowskiego w Radomsku. Organizatorami tego spotkania było Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Radomsku, Muzeum Regionalne im. S. Sankowskiego w Radomsku oraz Instytut Pamięci Narodowej Oddział Katowice.
