Budzę się, otwieram jedno oko, drugie i widzę słońce . Wiosna, radość. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie ta druga uporczywa myśl, która zaraz dopada. O nie! Ten wirus gdzieś jest i czyha. Wciąż jest. Gdzie?
Rozmawiam ze znajomymi (telefonicznie) bez wyjątku. Wszyscy mamy podobnie. Poranki jak przez kalkę, podobne nastroje, podobne problemy. Co jest najgorsze? Może nie izolacja dla wszystkich, ale chyba brak wizji, ile to będzie trwać i kiedy się skończy, bo skończy się na pewno.
Wierzę w to. Innej myśli nie dopuszczam. Okazuje się, że nie mamy kontroli nad światem, Przecież, tak naprawdę nigdy jej nie mieliśmy, jak ktoś tak myślał to był w błędzie, ale teraz czujemy to wyraźnie. Jesteśmy mali, maluczcy, jesteśmy tylko mikroelementem wszechświata. Zostaliśmy pozbawieni wpływu.
Dzisiaj mamy czas, wolny czas. To mogę coś zrobić. Tu posprzątam, poczytam obejrzę wiadomości. Do tego zadzwonię i co? Nic! Siedzimy na „wysypisku bezradności”, nic nam się nie chce, każdego dnia mamy wrażenie utraty sił i witalności. Dlaczego nie umiemy inaczej spożytkować tego czasu? Nie znam odpowiedzi, niestety?
Mamy jednak ten plus. Możemy i chcemy pracować dla Was. Czujemy się potrzebni.
Czekam na Was. Zapraszam na codzienny program „Staszczyk Niezależenie” o godz. 10.30, tylko na portalu Radomsko24.pl i na naszym kanale na YouTube.
Irek Staszczyk
