Dziś kolejna środa z profilaktyką. Tym razem cykl przygotowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia poświęcony jest wadom postawy dzieci.
Jak najwcześniejsze zdiagnozowanie wady postawy u dzieci jest podstawą skutecznej i efektywnej terapii. To rodzice zazwyczaj jako pierwsi dostrzegają niepokojące objawy u swoich pociech. Najczęściej opiekunowie zgłaszają się z dziećmi skarżąc się na odstające łopatki, koślawe nóżki, garbienie się.
Narząd ruchu rozwija się do około 21 roku życia, lecz będzie służyć nam przez całe życie. Należy o niego zadbać od wczesnych lat, aby uniknąć wystąpienia wad, dysfunkcji i innych problemów.
Z przeprowadzonych przez lekarzy badań profilaktycznych wykonanych w grupie wiekowej 3–18 lat wynika, że wady postawy stanowią jeden z najczęściej występujących problemów zdrowotnych u dzieci i młodzieży.
Wady postawy w liczbach
Nieprawidłowości postawy można zauważyć u 50–60% dzieci w zależności od regionu. Natomiast poważne wady postawy mogą dotyczyć 10–15% dzieci w wieku szkolnym, przy czym wyróżnia się:
- skoliozę (u 2–4% dzieci oraz młodzieży),
- młodzieńczą kifozę piersiową (u 3–5% nastolatków),
- zniekształcenia statyczne kończyn dolnych (u 10–15% dzieci).
Wady postawy u dzieci i młodzieży
Poprzez wady postawy rozumiemy zaburzenia struktur więzadłowych, mięśniowych i kostnych.
Wady te występują nie tylko w różnych obszarach ciała, ale również w różnych płaszczyznach.
Odstępstwa od prawidłowej postawy ciała dzielimy na dwie charakterystyczne grupy:
- grupa wad wrodzonych (wady związane z obciążeniem genetycznym lub pojawiające się w następstwie choroby),
- grupa wad nabytych (wady wynikające np. z długotrwałego przyjmowania nieprawidłowej pozycji ciała).
Niestety duży odsetek wad postawy spowodowany jest małą aktywnością ruchową, nadwagą czy też otyłością. Warto pamiętać, że liczne wady postawy lub tendencje do ich rozwijania się można zaobserwować i zdiagnozować już w bardzo wczesnym wieku.
Przyczyny powstawania wad postawy
Główne przyczyny wad postawy, poza zmianami wrodzonymi, to:
- złe nawyki (spowodowane np. nieprawidłowo dostosowanym stanowiskiem pracy ucznia, nieodpowiednią pozycją wypoczynkową, a także brakiem ruchu),
- nadmierne obciążenie ciała (np. przeciążony i źle noszony tornister, nadwaga oraz otyłość).
Nieskorygowane wady postawy nabyte w latach młodszych mogą mieć poważne konsekwencje w wieku starszym. Spośród schorzeń, do których doprowadza zaniedbana profilaktyka wad postawy, możemy wyróżnić: zaburzenia krążeniowo-oddechowe, upośledzenia sprawności i wydolności ogólnej, zespół bólowy kręgosłupa, a także – w przypadku kobiet – problemy ginekologiczne.
Kodeks zdrowej postawy ciała
- Pamiętaj o codziennym utrzymaniu prawidłowej postawy nie tylko podczas siedzenia przy biurku, ale też podczas chodzenia czy siedzenia na kanapie.
- Unikaj czynników, które mogą przyczynić się do rozwinięcia wad postawy, i eliminuj je (ciężki plecak noszony na jednym ramieniu, długie patrzenie z pochyloną głową w ekran smartfona, źle dopasowana wysokość krzesła w szkole lub pracy).
- Ruch to zdrowie – nie zapominaj o tym! Zapewnij sobie minimum 30 min aktywności ruchowej dziennie.
- Pamiętaj o regularnej kontroli stanu zdrowia (w przypadku dzieci w wieku szkolnym – bilans zdrowia).
- Zwróć uwagę na codzienną dietę – nadwaga nie służy zdrowej postawie.
- Większość wad postawy u dzieci stanowią schorzenia nabyte. Dlatego dobre nawyki należy pielęgnować u dzieci już od najmłodszych lat.
Co to takiego szyja smartfonowa?
Szyja smartfonowa to zespół bólowy, który jest coraz częściej diagnozowany u dzieci. Zgłaszają one przede wszystkim różnorakie bóle głowy, barków, karku, a także okolicy międzyłopatkowej.
Dolegliwości bólowe pojawiają się w wyniku nieprawidłowej postawy ciała podczas długotrwałego korzystania z urządzeń mobilnych. Syndrom ten opisany został przez dr. Kena Hansraja. Obliczenia wykazały, że pochylenie głowy o zaledwie kilkanaście stopni obciąża nasz kręgosłup o 12 kg. Przy większym pochyleniu (ok. 60 stopni) obciążenie może wzrosnąć już do 27 kg.
Główne objawy szyi smartfonowej to:
- ból szyi i karku,
- mrowienie pomiędzy łopatkami,
- drętwienie palców u rąk.