Rocznica bitwy pod Krzętowem

Przypomnijmy wydarzenia jakie miały miejsce 73 lata temu pod Krzętowem. W czasie II wojny światowej tutejsze bory były schronieniem dla partyzantów. Czynnie wspierali ich okoliczni chłopi, dając wyżywienie, piorąc mundury i informując o ruchach nieprzyjaciela.

1 czerwca 1944 roku Niemcy rozpoczęli akcję pacyfikacyjną w nadpilicznych lasach (spacyfikowano m.in. Rogi – Niemcy zabili łącznika AK na podwórzu u niejakiego Sieranta. Akcję poprzedziło zniszczenie dwóch tartaków w Radomsku przez AK-owców. Gdy nad las nadleciał niemiecki Storch, bez trudu odnalazł partyzancki obóz z namiotami sporządzonymi z angielskich, spadochronowych zrzutów. Następnie do akcji wkroczył Wehrmacht.

Niemcy (w sile ok. 1000 osób) klinem wdarli się pomiędzy dwa plutony – por. Floriana Budniaka „Andrzeja” i por. Jana Kalety „Postracha”. Nie mieli jednak wiedzy o obecności tego drugiego, wspieranego przez pluton Józefa Kaszy „Alma”. Napierali na żołnierzy „Andrzeja” chcąc zepchnąć ich w stronę rzeki. Na tą chwilę czekał znajdujący się w pobliżu Józef Kasza „Alm” - wydał rozkaz rozpoczęcia ognia. Niemcy padli natychmiast na ziemię, gdzie który stał - kilku już się nigdy nie podniosło. Nieprzyjaciele padali jeden po drugim. Majora SS jednym strzałem położył „Alm”.

Łącznie zabitych zostało 37 niemieckich żołnierzy (nieoficjalne szacunki to aż 250 osób, w tym 80 zabitych na miejscu), z Polaków życie straciło trzech, dwóch zostało rannych. Poległych partyzantów (Antoniego Wiechowskiego „Struga”, Józefa Neumana „Konrada” i Leona Kępę „Lewoniewskiego”) upamiętniają dwa pomniki. Jeden stoi przy drodze Radomsko – Krzętów (odsłonięty w 1972 r.), drugi w lesie koło Woli Życińskiej (odsłonięty latem 1998 r.).