Stanisława Krawczykowska od dziecka kochała śpiew i aktorstwo. Niestety II Wojna Światowa oraz ciężkie lata powojenne pogrzebały jej marzenia. Dziś mając już 90 lat pani Krawczykowska wciąż pisze wiersze, a w Miejskiej Bibliotece Publicznej 27 września, odbyła się promocja jej najnowszego tomiku wierszy pt. „Zawsze w rodzinnej ziemi”.
„Zawsze w rodzinnej ziemi” jest już 4 książką autorstwa Stanisławy Krawczykowskiej. Do rozpoczęcia poważnej przygody z poezją zachęciła ją jej znajoma, Elżbieta Sukiennik, która dodawała jej otuchy oraz twierdziła, że pisze wartościowe wiersze.
- Opisałam swoje długie życie w zasadzie od dzieciństwa oraz o tym jak się wtedy żyło. Kieruję się tym, że moje życie było stracone. Nie miałam szansy się wykształcić i ubolewania nad tym tematem nie mogę się pozbyć do starości. W wierszach staram się wyrażać też to, co jest obecnie, nie piszę za dużo w tematyce historycznej. Jestem za słaba, żeby przywoływać to rozgoryczenie – wyjaśnia Stanisława Krawczykowska.
Tomik poezji pt. „Zawsze w rodzinnej ziemi” powstał przy współpracy radomszczanina Pawła Dudka, który pomógł autorce przygotować jej poezję do druku.
