Festiwal Watch Docs w Radomsku

Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie – zagości również w Radomsku. Festiwal potrwa od 30 maja do 2 czerwca.

Festiwal filmów o prawach człowieka to pomysł, który w ostatniej dekadzie odniósł sukces na wszystkich prawie kontynentach. Co roku powstają nowe takie festiwale, ostatnio nawet w krajach, gdzie prawa człowieka są naruszane systemowo.

Szczególne miejsce w globalnym ruchu festiwali filmów o prawach człowieka zajmuje Europa Środkowa. Środkowoeuropejskie festiwale filmów o prawach człowieka wyróżnia postawienie na film dokumentalny i osadzenie w tradycji antytotalitarnej, która nie tak dawno odniosła w naszym regionie świata spektakularne zwycięstwo.

Projekcje filmów odbędą się w Miejskim Domu Kultury w Radomsku, w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego. Wstęp na wszystkie filmy jest wolny.

Festiwalowi towarzyszyć będzie wystawa zdjęć Piotra Lemparta.Piotr Lempart jest absolwentem krakowskiej Akademii Fotografii i należy do Towarzystwa Fotograficznego im. Edmunda Osterloffa w Radomsku.
Organizator: Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Społeczny Instytutu Filmowy.

REPERTUAR:

30.05.2016 r. (poniedziałek)
godz. 16.00 – 18.00 (sala widowiskowa)

1. WSZYSTKO JEST MOŻLIWE /Everything Is Possible – film z audiodeskrypcją 54 ', 2013 Polska reżyser: Lidia Duda / zdjęcia: Kacper Lisowski / montaż: Agnieszka Bojanowska, Jakub Śladkowski / produkcja: Eureka MediaBohaterka nowego dokumentu Lidii Dudy, autorki rewelacyjnych Uwikłanych, to na pewno postać niezwykła. Starsza pani, która w wieku 70 lat zaczęła jeździć autostopem i nie znając praktycznie żadnego języka obcego zwiedziła pół świata, a na dodatek wróciła do rodzinnego domu z młodszym o kilkadziesiąt lat kochankiem, zdecydowanie odbiega od stereotypu prowincjonalnej emerytki. Ukazana częściowo w filmie bałkańska eskapada pani Teresy udowadnia, że świat może otworzyć się przed każdym, kto ma otwartą głowę. „Wszystko jest możliwe” to film o przekraczaniu granic w sensie dosłownym i metaforycznym, ale jego twórcy traktują swoich bohaterów z ogromnym szacunkiem. Nie ma tu pogoni za sensacją, a jedynie wytrawna obserwacja, podkreślona znakomitym montażem. Dzięki przemyślanej konstrukcji ten świetny dokument stopniowo odsłania przed widzem kolejne warstwy opowiadanej historii i motywacje bohaterów. I zmusza nas do nieustannego rewidowania początkowych założeń. (kw)

2. U FRYZJERA / Women in Sink 36 ', 2015 Izrael, Wielka Brytania reżyser: Iris Zaki / zdjęcia: Iris Zaki / montaż: Iris Zaki / produkcja: Iris Zaki
O czym rozmawiasz ze swoją fryzjerką czy swoim fryzjerem? O pogodzie? O piosence dochodzącej z radia? A gdyby podczas mycia głowy zadawano Ci pytania o nastroje w dzielnicy i sytuację w kraju? Gdyby wszystko działo się w muzułmańskiej części Hajfy, we fryzjerskim salonie arabskiej chrześcijanki, gdzie spotykają się muzułmanki i żydówki, a całość kręciłaby Irys Zaki, myjąc głowy swoim klientkom? Wtedy powstałby intymny portret lokalnej społeczności, koegzystującej w pokoju w niełatwych czasach. [fg]

3. NI HAO HOLLAND / Ni Hao Holland / De Chinezen Komen 25 ', 2015 Holandia reżyser: Willem Timmers / zdjęcia: Sander Roeleveld, Joewi Verhoeven / montaż: Patrick Schonewille, Erik Disselhoff / produkcja: Copper Views
Po świetnym dokumencie „Z kamerą wśród ludzi”, przedstawiającym turystkę do „egzotycznych krajów” jako gorzką komedię omyłek, tym razem Willem Timmers z równym talentem, poczuciem humoru i antropologiczną wyobraźnią prezentuje egzotykę à rebours – chińskie turystki w Holandii. W poszukiwaniu „autentyczności” wyjeżdżają ze swojego wielkiego miasta, by poznać „tradycyjną”, rolniczą kulturę holenderskiej wsi. Gdzie z kolei holenderscy gospodarze ubierają je w chodaki i kładą do łóżek z zamierzchłych epok. Podobnie jak w poprzednim filmie także tu zderzenie obu perspektyw – zwiedzających
i goszczących – owocuje znakomitymi efektami komicznymi, ale też pobudza do niebanalnej refleksji nad międzykulturową psychologią i etyką. [mn]

31.05. 2016 r. (wtorek)
godz. 17.00 (sala widowiskowa)

1. KRÓLOWA CISZY / Queen of silence  80 ' , 2014 Polska reżyser: Agnieszka Zwiefka / zdjęcia: Aleksander Duraj, Armand Urbaniak / montaż: Thomas Ernst, Hansjörg Weissbrich / produkcja: ma.ja.de, Chilli Productions, HBO Europe
Denisa ma 10 lat. Mieszka w romskim obozie, ale przez wszystkich jest źle traktowana, bo nie mówi. Ma nierozpoznaną wadę słuchu, uniemożliwiającą jej zwyczajny kontakt z otoczeniem. Jednak nie czuje się odrzucona – przebywa we własnym świecie. Ogląda znaleziony wśród śmieci Bollywoodzki film i tańczy. W tańcu wyraża wszystkie swoje uczucia. Może się to zacząć podczas zamiatania czy prania i daje dziewczynce wcale nie złudne poczucie szczęścia i beztroski. Nagle obóz zmienia się bollywoodzką produkcję. Realizm miesza się z filmową wizją. W tle - z jednej strony niespokojne romskie obozowisko i panujące w nim nieoczywiste porządki, z drugiej – trudne relacje z zewnętrznymi społecznymi strukturami, a do tego brak akceptacji ze strony polskich sąsiadów. [bd]

2. TWARZ UKRAINY – casting na Oksanę Baiul / The Face of Ukraine: Casting Oksana Baiul 7', 2014 Australia reżyser: Kitty Green / zdjęcia: Michael Latham / montaż: Kitty Green / produkcja: Film Camp
Kitty Green odwołuje się w swoim najnowszym krótkim filmie do postaci Oksany Baiul – pierwszej ukraińskiej medalistki olimpijskiej i symbolu odrodzonego państwa. Na ekranie widzimy po kolei kilkanaście dziewczynek odgrywających rolę narodowej bohaterki, której emocjonalna reakcja na olimpijski triumf niegdyś zjednoczyła Ukrainę. Dziś sytuacja w kraju jest jeszcze trudniejsza niż wówczas: łzy kilkuletnich bohaterek filmu nie są wynikiem dziecięcej egzaltacji, lecz dotarcia do przejmujących wojennych wspomnień. [kw]

3. BUDZIK / Out of the Blue 30', 2015 Polska reżyser: Piotr Małecki / zdjęcia: Piotr Małecki / montaż: Przemysław Chruścielewski, Katarzyna Leśniak / produkcja: Wajda School
Klinika Budzik zaczęła działać w lipcu 2013 r. jako pierwszy w Polsce wzorcowy szpital dla dzieci po ciężkich urazach mózgu. Chociaż placówka dysponuje jedynie 15 łóżkami, od początku jej istnienia wybudzono już 21 pacjentów. W Budziku oprócz fizjoterapii i hydroterapii stosuje się również muzykoterapię, aromaterapię i wiele innych nowatorskich metod leczniczych. Przede wszystkim jednak w proces rehabilitacji zostają włączeni rodzice, którzy ze swoimi dziećmi mogą przebywać 24 godziny na dobę. Śpią na polowych posłaniach, które rozkładają obok szpitalnych łóżek, a budynek kliniki na wiele miesięcy staje się ich domem. To właśnie ich determinacji swój dokument postanowił poświęcić Piotr Małecki. [ts]

01.06.2015 r. (środa)
godz. 17.00 (sala widowiskowa)

1. KAPITULACJA / The Surrender
23', 2015 USA reżyser: Stephen Maing / zdjęcia: Stephen Maing / montaż: Stephen Maing / produkcja: The Intercept, Praxis Films
Przyjęcie pożegnalne dla przyjaciół jedenastoletniego Stephena Kima i jego siostry odbyło się w ich rodzinnym mieszkaniu w Seulu w 1976 r. Kilkanaście lat później Kim kończy studia magisterskie z bezpieczeństwa narodowego na Uniwersytecie Harvarda, a następnie studia doktoranckie na Uniwersytecie Yale. W 2008 r. rozpoczyna pracę jako analityk w Departamencie Stanu, gdzie zajmuje się monitorowaniem programu nuklearnego Korei Północnej. Z raportów przygotowywanych przez Kima korzystają specjaliści i politycy takiego szczebla, jak Henry Kissinger czy Dick Cheney. Kariera Stephena Kima załamuje się w sierpniu 2010 r., kiedy na podstawie ustawy o szpiegostwie niespodziewanie zostają mu postawione zarzuty o stworzenie zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego przez ujawnienie tajnych informacji reporterowi telewizji FOX. Choć w opinii wielu specjalistów oskarżenia te wydają się nieuzasadnione, Kim może zostać skazany nawet na 15 lat więzienia. „Kapitulacja” to intymny i niezwykle poruszający portret degradacji człowieka, który przegrywa rozgrywkę z aparatem państwa i musi porzucić swoje dotychczasowe życie. Stephen Maing, reżyser prezentowanego na WATCH DOCS w 2012 r. „Wielkiego chińskiego firewalla”, obnaża bezwzględną politykę administracji Obamy wymierzoną w działania potencjalnych sygnalistów i towarzyszy Kimowi podczas ostatnich kilku dni, które ten będzie mógł spędzić na wolności. [ts]

2. WRÓG / The Enemy / El Enemigo
26', 2015 Kuba / zdjęcia: Tininiska Simpson / montaż: Emmanuel Peńa / produkcja: EICTV
Tytułowy wróg to w dokumencie Aldemara Matiasa… komar gatunku aedes aegypti, przenoszący śmiertelnie groźną chorobę – dengę. Komunistyczne władze Kuby, z właściwym autorytarnym reżimom propagandowym zadęciem wydały bezlitosną wojnę niewielkiemu owadowi. Po Hawanie krążą grupy inspektorów sanitarnych, kontrolujących mieszkania w poszukiwaniu potencjalnych wylęgarni komarów. Udzielają rzeczowych porad i wlepiają mandaty abnegatom, którzy nie zamierzają wpuszczać ich do domów. Niezdyscyplinowani obywatele to nie jedyny problem kubańskiego Sanepidu: skuteczną walkę z komarami bardziej utrudnia rozdęta biurokracja i brak motywacji pracowników, których mało skutecznie zagrzewa do walki pełna militarnych odniesień propaganda. „Wróg”, zrealizowany w hawańskiej szkole filmowej, przypomina nieco polskie dokumenty z epoki końca PRL,  w zawoalowany sposób przemycające kpinę z systemu, ale jest też świadectwem postępującej liberalizacji Kuby – przynajmniej, jeśli chodzi o dokument. [kw]

godz. 18.00 (sala widowiskowa)
Po filmie odbędzie się spotkanie z Danielem Witko z Programu Pomocy Prawnej dla Uchodźców i Migrantów z Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka.

3. KATASTROFA NA MORZU / Shipwreck 15', 2014 Holandia reżyser: Morgan Knibbe / zdjęcia: Morgan Knibbe / montaż: Morgan Knibbe / produkcja: Deepfocus
3 października 2013 roku w pobliżu włoskiej wyspy Lampedusa zatonęła łódź przewożąca 500 Erytrejczyków. Utonęło ponad 360 osób. Abraham, jeden z ocalałych, na pełnym wraków łodzi nabrzeżu opowiada o tragicznych doświadczeniach. Tymczasem port ogarnia coraz większy chaos, gdy setki trumien ładowane są na wojskowy statek. Siłę wyrazu tego krótkiego dokumentu podkreśla jeszcze jego celnie dobrany styl wizualny. [ms]

02.06.2016 r. (czwartek)
godz. 10.00 (sala widowiskowa)

1. BEZ WYJŚCIA.HISTORIA REHTAEH PARSONS / No Place to Hide: The Rehtaeh Parsons Story 48', 2015 Kanada reżyser: Rama Rau / zdjęcia: Nick Wilson / montaż: Nick Wilson / produkcja: Trinetra Productions
Przed filmem odbędzie się prelekcja na temat cyberprzemocy.Prelegent: Agata Kempska - pedagog z Zespołu Szkół Elektryczno-Elektronicznych w Radomsku

Życie 15-letniej Rehtaeh Parsons zamieniło się w piekło po jednej imprezie. Została zgwałcona przez kolegów w domu jednego z nich, czego z powodu nadmiaru wypitego alkoholu nie mogła pamiętać. Następnego dnia zdjęcie dokumentujące gwałt, za sprawą napastników, znalazło się w sieci. Zostało udostępnione tysiące razy w całej Kanadzie, a próby uzyskania pomocy policji przez 15-latkę i jej rodziców kończyły się niepowodzeniem. Dwa lata ciągłych upokorzeń i znęcania się doprowadziły do tragicznego samobójstwa Rehtaeh. Jej śmierć odbiła się echem na całym świecie, wywołując szeroką dyskusję na temat cyberprzemocy, kultury gwałtu i przemocy seksualnej w Internecie. Dzięki rosnącej presji społecznej i medialnej, kampanii internetowej oraz zaangażowaniu Anonymous, którzy zagrozili ujawnieniem tożsamości gwałcicieli, lokalny rząd Nowej Szkocji oraz Kanadyjska Królewska Policja zdecydowały o otwarciu sprawy i postawieniu napastników przed sądem. W 2014 roku Kanada, jako jedno z pierwszych państw na świecie, przyjęła prawo umożliwiające zwalczanie cyberprzemocy, nazywane również Prawem Rehtaeh. [ms]

godz. 17.00 (sala widowiskowa)

2. MADE IN BY 52' Włochy, Białoruś reżyser: Luigi Milardi / zdjęcia: Valentina Natarelli / montaż: Valentina Natarelli / produkcja: Five Service, CPA Roma Tre / madeinby.net/contact
Filmy o Białorusi często pojawiają się w programie WATCH DOCS – "ostatnia dyktatura Europy" nie przestaje inspirować filmowców. W tym roku wybraliśmy dla naszych widzów "Made in BY" – dokument, który różni się od dotychczas pokazywanych przez nas obrazów. Nie zobaczymy w nim więźniów politycznych, represjonowanych opozycjonistów czy tłumionych siłą protestów ulicznych. Poznamy za to białoruskich artystów, którzy zdecydowali się tworzyć w warunkach dobrze działającej machiny strachu, rezygnując
z emigracji, coraz częściej wybieranej przez młodych ludzi. Bohaterowie "Made in BY"
nie godzą się na narzucone im role w "teatrze absurdu". Białoruscy twórcy dzielą się na tych, którzy te role przyjęli, uczestnicząc w oficjalnym życiu artystycznym kraju i na tych, którzy wybierają niezależność, płacąc za to wysoką cenę. Utrata pracy na uczelni za ustawienie kilku kolorowych sześcianów w przestrzeni publicznej to tylko jeden z wielu przykładów. Trzeciej drogi w tym „teatrze” nie ma. „Made in BY” to świeże spojrzenie na Białoruś oczami ludzi wybierających sztukę jako sposób walki o wolność, o której inni przestali już dawno marzyć. [msz]

3. I JAK IRAN / I for Iran / I comme Iran 50', 2014 Belgia reżyser: Sanaz Azari / zdjęcia: Vincent Pinckaers / montaż: Effi Weiss / produkcja: Centre Vidéo de Bruxelles - CVB
Obraz Iranu na Zachodzie, zarówno w mediach jak i w popkulturze, od wielu lat kształtowany jest wokół stereotypów, redukujących myślenie o tym państwie do zagrożenia związanego z programem nuklearnym i opozycji między tendencjami wolnościowymi, a reżimową teokracją. W kreacyjnym dokumencie Sanaz Azari, który bez wątpienia można nazwać rozprawą na temat irańskiej tożsamości, reżyserka, z wykształcenia fotograficzka i scenografka, zwraca się ku sztukom wizualnym, by wyjść poza ten paradygmat i spróbować zrozumieć kraj, który musiała opuścić jako dziecko. „I jak Iran” to rejestracja lekcji perskiego. Wychowana w Belgii Azari postanawia nauczyć się go właściwie od podstaw. Głównym źródłem wiedzy o ojczyźnie są dla autorki historie przytaczane przez jej charyzmatycznego nauczyciela. Zasady gramatyki stanowią dla niego jedynie pretekst dla dużo bardziej złożonych rozważań. Rola Azari nie ogranicza się jednak do rejestracji. Jej głównym narzędziem retorycznym staje się montaż. Reżyserka posługuje się ilustracjami z perskiego elementarza, wydanego już po wybuchu rewolucji islamskiej, jednak nie koncentruje się na najbardziej oczywistych zmianach, jakie były jej skutkiem. Film Azari to wizualna gra z językiem i zasadami semiotyki, w której z każdą kolejną minutą obraz Iranu staje się bardziej nasycony i subiektywny. [ts]

opisy filmów: www.watchdocs.pl