Czy to jest sekret wyjątkowości?
Czy oglądając poniższe zdjęcie Jimiego Hendrixa zauważyliście coś dziwnego?
Czy patrząc teraz na zdjęcie Slasha widać jakąś różnicę?
Jimi Hendrix swoje utwory zagrał lewą ręką, a gdyby dziś żył obchodziłby zapewne Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych. Do grona dołączyliby również: Aleksander Wielki, Juliusz Cezar, Leonardo Da Vinci, Michał Anioł, Rembrandt, Mozart, Beethoven, Michał Anioł, Napoleon Bonaparte, Królowa Wiktoria, Henry Ford, Albert Einstein, Pablo Picasso, Charlie Chaplin i pewnie wiele innych, słynnych postaci.
Dziś, 13 sierpnia obchodzone jest święto, które od 1992 roku organizuje brytyjska organizacja „Klub Leworęcznych”. W Polsce po raz pierwszy obchodziliśmy je w 2006 roku, a populacja leworęcznych Polaków stanowi około 10%. Osoby leworęczne to największa mniejszość na świecie. Najwięcej osób leworęcznych stanową Eskimosi i Żydzi, zaś najmniej leworęcznych żyje w Chinach i Japonii, co może dziwić, wszak „prawdopodobieństwo trafienia” jest wysokie.
Osoby leworęczne określane są także mańkutami – choć określenie to jest dość starodawne, a sami leworęczni czasem uznają je za nieco obraźliwe. Leworęcznych najłatwiej rozpoznać po tym, jak trzymają długopis, nóż, czy inne przedmioty, których użycie wymaga precyzji. Ale to nie tylko swego rodzaju fizyczność. Naukowcy od lat badają i spierają się w kwestiach tego, że leworęczność rzutuje na cechy osobowości, czy inne umiejętności i przeciwnie – czy to nie cechy osobowości determinują częstsze używanie lewej ręki. I to może zastanawiać, że jest coś w tej leworęczności, w szczególności spoglądając na listę wybitnych ludzi, którzy okazali się przedkładać rękę lewą nad prawą.
Wracając jednak do związku leworęczności z osobowością. Okazuje się, że podobno leworęczni są bardziej biegli w posługiwaniu się obiema rękami, są ponadto świetnymi przywódcami, sportowcami i muzykami. Wielu leworęcznych spotyka się w architekturze, ponieważ osoby te mają prawdopodobnie lepszą wyobraźnię przestrzenną. Udowodniono jednak i jest to potwierdzone, że bodźce z jednej strony ciała są przetwarzane głównie w przeciwległej półkuli, z przeciwległej półkuli są też wysyłane impulsy dla mięśni, dlatego mózg osoby leworęcznej pracuje nieco inaczej niż u osoby praworęcznej, inaczej postrzega świat, reaguje, zachowuje się.
Przemyślenia wokół leworęczności skłaniają do refleksji, czy dawne świadome nakłanianie nauczycieli i rodziców do pisania prawą ręką – wbrew naturze – było zasadne. Czy gdyby Picasso był zmuszany do nauki pisania prawą ręką, podziwialibyśmy dziś jego dzieła? Wprawdzie soby leworęczne stanowią mniejszość nie są wcale gorsze. Przeciwnie – w niektórych kwestiach są o wiele lepsi niż „normalne” osoby praworęczne.
