Wielka jest w Kościele i tradycji polskiej dniem błogosławieństw: święci się wodę, ogień i pokarmy wielkanocne.
W Radomszczańskim w skład tzw. „święconego” wchodziły: jajka, kiełbasa, mięso, chleb, ser, masło, chrzan tarty i w kawałkach, ocet, sól, a niekiedy miód.
Każdy z tych produktów ma symboliczne znaczenie. Chleb symbolizuje ciało Chrystusa, ma zapewniać pomyślność i dobrobyt. Jajko jest symbolem wiecznie odradzającego się życia i było ochroną od złych mocy, chrzan – to siła fizyczna a także znak pokonania goryczy męki Zbawiciela. Wędlina zapewnia zdrowie i dostatek, sól posiada moc odstraszania wszelkiego zła a umieszczona w święconce, ma chronić przed zepsuciem.
Święcono również siemię lniane do siewu, kilka ziemniaków do sadzenia, olej do nacierania wymienia krowiego.
Wymienione pożywienie i produkty rolne układano na specjalnym obrusiku w topolowej niecce lub glinianej donicy. Całość przystrajano barwinkiem lub borówkami.
info: Muzeum Regionalne w Radomsku
