Trudne życie z depresją

Depresja należy do zaburzeń nastroju, a więc tych zaburzeń psychicznych, których objawy koncentrują się wokół nieprawidłowej regulacji nastroju, utrzymującego się smutku, nadmiernej drażliwości, wybuchów gniewu, a także utraty zainteresowań i zdolności do odczuwania przyjemności. Podstawowym objawem depresji jest obniżony nastrój, który utrzymuje się przez większość czasu. Stanu obniżonego nastroju nie należy mylić ze smutkiem. Smutek jest naturalną emocją, odczuwaną w sytuacji niepowodzenia, zawodu, czy utraty kogoś nam bliskiego. Mimo doświadczania znacznego smutku zwykle podejmujemy jakieś aktywności i jesteśmy w stanie przeżywać przyjemność. Osoby chore na depresję najczęściej rezygnują z wszelkich aktywności i nie są zdolne do przeżywania przyjemności. To oraz fakt, iż powyższy stan utrzymuje się przez długi czas, stanowi podstawową różnicę między odczuwaniem smutku a depresją.

Depresja ma różne oblicza. Choroba występuje w różnym nasileniu u różnych pacjentów, co prowadzi do tego, że w różnych przypadkach objawia się inaczej, a objawy mogą nie pokrywać się u chorych. Stąd też leczenie depresji powinno być poprzedzone odpowiednią diagnostyką i ukierunkowane na konkretnego pacjenta.

Mimo różnic i rozbieżności, w ramach obserwowanych objawów choroby, wskazać można szereg symptomów wspólnych dla większości pacjentów. To przede wszystkim:

• obniżony nastrój
• smutek
• fizyczna i psychiczna bezsilność
• brak energii
• szybkie męczenie się
• trudności z koncentracja uwagi i pamięcią
• wolny tok myślenia
• utrata umiejętności odczuwania przyjemności
• poczucie winy
• myśli samobójcze
• niska samoocena
• poczucie lęku
• zaburzenia apetytu
• zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna potrzeba snu)

Depresja to nie tylko objawy dotykające życia wewnętrznego osoby chorej. To także szereg symptomów obserwowanych z zewnątrz. O problemie w zakresie zdrowia psychicznego może świadczyć:

• monotonny głos
• spowolnione ruchy ciała
• częste, nerwowe zmiany pozycji ciała
• wyraźny smutek
• uboga mimika twarzy

W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, iż okresowe spadki nastroju, zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym nie muszą oznaczać choroby. Dopiero objawy obserwowane w długiej perspektywie czasu (minimum 2 tygodni) są sygnałem do tego, aby zwrócić się po profesjonalną pomoc.

Badania wykazują, że zaledwie 20% epizodów depresyjnych ustępuje samoistnie. Wpływ na to ma wiele czynników, wśród których wyróżnia się zdrowie fizyczne, obecność innych zaburzeń psychicznych, występowanie depresji w przeszłości, wsparcie otoczenia. Niestety, w większości przypadków choroba nie znika sama z siebie. Chory może obserwować okresy poprawy nastroju i samopoczucia, ale depresja depresja powraca i to z poważniejszymi objawami. Dlatego każdorazowo warto skonsultować się ze specjalistą, a w razie potrzeby podjąć leczenie.

Leczenie depresji przebiega dwutorowo i składa się z farmakoterapii oraz psychoterapii. Leki dobiera lekarz psychiatra, kierując się występującymi u chorego objawami, chorobami współistniejącymi, z uwzględnieniem działań niepożądanych, a także ewentualnymi innymi lekami, które pacjent przyjmuje. Zadaniem farmakoterapii w leczeniu depresji jest znoszenie uczucia lęku i napięcia. Uzupełnienie farmakoterapii stanowi psychoterapia. Może być realizowana w nurcie poznawczo-behawioralnym. Psychoterapeuta pracuje z pacjentem nad poznaniem istoty choroby i zrozumieniem towarzyszących jej mechanizmów. Uczy wglądu w siebie, co skutkuje postrzeganiem przez pacjenta wielu spraw w zupełnie nowym świetle. W tracie terapii pacjent uczy się wyrażania własnych emocji. Częstą przyczyną choroby jest bowiem tłumienie uczuć.

Terapia w leczeniu depresji ma charakter indywidualny oraz grupowy, a jeśli jest taka potrzeba, także sesji rodzinnych. Farmakologiczne leczenie epizodu depresyjnego trwa minimum 6 miesięcy, natomiast zapobieganie kolejnym epizodom nawet 2 lata. W przypadku nawrotu choroby leczenie może wydłużyć się do 5 lat. Jeśli chodzi o psychoterapię, to czas jej trwania uzależniony jest od potrzeb pacjenta. W warunkach szpitalnych z reguły trwa 4-6 tygodni, później kontynuowane jest indywidualnie w gabinecie psychoterapeuty.

Więcej na: www.wolmed.pl